PRZEBIEG ZAJĘĆ

1) Część teoretyczna

- krótka opowieść o historii piernikowego ciasta*

- prezentacja gotowych pierników (ozdabianych bakaliami i lukrem)

2) Część praktyczna – robienie własnych pierniczków:

- Każde dziecko dostaje kawałek ciasta, które zgodnie z tradycją zostało przez instruktorów wcześniej przygotowane, a z którego powstaną słodkie pierniczki. Następuje uruchamianie zmysłów poprzez wąchanie, smakowanie i ugniatania ciasta, które staje się plastyczne pod wpływem ciepła rąk.

Robienie własnych pierniczków: wałkowanie, wycinanie wybranymi świątecznymi foremkami i ozdabianie bakaliami wg. własnego pomysłu.

Pieczenie pierników: układanie na blachach i pieczenie w piekarnikach.

3) Zabawy dawne.

- Gdy pierniki się pieką czas na zabawę. Tu znowu powracamy do historii. W co się bawiły nasze babcie ? Dzieci uczą się zabaw i poznają historie, których na próżno szukać w podręczniku.

4) Zakończenie warsztatów

Rozpoznawanie własnych pierniczków.

Smakowanie wyrobów i pakowanie do torebek.

Wręczenie przepisu na pierniczki i zachęta do pieczenia w rodzinnym gronie.

Czas trwania zajęć dwie godziny zegarowe

Cena - 25 zł/os.

Herbatka rumiankowa dla uczestników gratis

Warsztaty prowadzi 2 instruktorów w poleskich strojach ludowych

Pierniki świąteczne warto piec nie tylko dla ich smaku, ale także dla podtrzymywania tej pięknej tradycji i integracji. Dzieci otrzymają przepis na pierniczki, aby mogły kontynuować działania w rodzinnym gronie. Nie ma bowiem nic przyjemniejszego niż prawdziwa, pachnąca choinka, udekorowana pierniczkami i ciasteczkami własnego pomysłu !

*Polska tradycja piernikowa sięga czasów kuchni starosłowiańskiej. Pierniki, zwane miodownikami, znane były u słowiańskich pogan jako mieszanina miodu i grubo miażdżonej pszenicy. Od XIV wieku do miodowników dodawano „pierne”, czyli pieprzną przyprawę korzenną, od której wzięła się też nazwa pierników. Wyrobienie ciasta wymagało żmudnej i ciężkiej pracy, ze względu na jego gęstość i twardość. Ciasto dojrzewało bardzo wolno i mogło być przechowywane w stanie surowym przez kilka miesięcy. Ciasto leżakowało czasem i ponad 20 lat, często zarabiano je w dniu narodzin dziecka, by upiec piernik na wesele. Zaczyn był tak cenny, że stanowił część posagu panny młodej Z biegiem czasu pierniki stawały się coraz bardziej popularne – wyrabiano je przez cały adwent. Przed świętą Katarzyną pieczono małe „katarzynki”, najczęściej w kształcie serduszek, na świętą Katarzynę rozpoczynano pieczenie dużych pierników na świąteczny stół, na świętego Mikołaja wypiekano „mikołajki” – pierniczki w różnych kształtach, dołączane do mikołajkowych prezentów, zaś w XIX wieku stały się nieodzowną ozdobą choinek.

   Pierniczki okolicznościowe             Pierniczki na choinkę                Pierniczki w koszyczku

  Więcej o Warsztatach w „Krainie Rumianku” - kliknij