Dąbrowski Marian - (ur. 27 września 1878 r. w Mielcu -  zm. 27 września 1958 r. w Miami) – polski dziennikarz, założyciel wydawnictwa ilustrowany Kuryer Codzienny, przedsiębiorca, największy potentat prasowy okresu międzywojennego, poseł na Sejm II RP (Ustawodawczy oraz I, II i III kadencji). W 1910 r. założył własne pismo – Ilustrowany Kuryer Codzienny. 18 grudnia 1910 r. ukazał się pierwszy numer nowej gazety, która osiągnęła nakład 180 tysięcy egzemplarzy. Dąbrowski w 1914 r. przejął Nowiny, a w 1918 przystąpił do budowy własnego koncernu prasowego  poprzez  rozbudowę  istniejących  i  budowę  nowych  oddziałów  terenowych. W sumie stworzył ich 11, m.in. w  Łodzi,  Lwowie,  Katowicach, Zakopanem,  Toruniu  i  Warszawie. W 1927 r. przejął Nową Reformę i przeprowadził swoje przedsiębiorstwo do Pałacu Prasy przy ulicy Wielopole 1. W 1932 r.  wartość  jego  koncernu  była szacowana  na  1,5 miliona  dolarów, zatrudniał 1400 pracowników, wydawał Ilustrowany Kurier Codzienny oraz 5 ilustrowanych tygodników w nakładzie 200 tysięcy egzemplarzy. Wśród tygodników był Światowid od 1924 r., Wróble na dachu od 1933 r., Tajny Detektyw (1931–1934), Na Szerokim Świecie (1928-39).

Wiele lat był radnym miasta Krakowa. Fundował nagrody dla młodych malarzy i wspierał finansowo budowę nowego gmachu dla Muzeum Narodowego. W 1925 r. przed Pomnikiem Grunwaldzkim  ufundował  Pomnik Nieznanego Żołnierza. Był pomysłodawcą powstania Teatru Bagatela oraz podjęcia prac badawczych na Kopcu Krakusa.

Był wieloletnim członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, od 1927 r. zasiadał w jego władzach, w latach 1935–1939 będąc jego prezesem. Był także członkiem Towarzystwa Operowego i Towarzystwa Oratoryjnego. Propagował rozwój sportu: organizował od 1922 r. Bieg Okrężny o puchar IKC-a, wyścig kolarski na trasie Kraków–Katowice–Kraków, pomagał przy wyścigach motocyklowych i samochodowych. Za popularyzowanie walorów turystycznych Tatr w marcu 1931 r. zostało mu przyznane honorowe obywatelstwo Zakopanego.

Krótko przed wybuchem II wojny światowej wyjechał za granicę do Francji, później do USA.

Po latach urna z jego prochami powróciła do Krakowa, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Garbo Greta  – (ur. 18 września 1905 r. w Sztokholmie – zm. 15 kwietnia 1990 r. w Nowym Jorku) – szwedzka aktorka, gwiazda filmowa czterokrotnie nominowana do Oskara.

Filmografia – wybór: Anna Christie,  Romans, Natchnienie, Mata Hari, Ludzie w hotelu, Anna Karenina, Królowa Krystyna, Dama kameliowa, Pani Walewska, Ninoczka.

     Bardzo wiele Czytelniczek zwróciło się do nas z prośbą o podanie kuracji odtłuszczającej według przepisów z Hollywood. Spełniając to życzenie podajemy obok dosłownie przepisy tej kuracji zaznaczając jednak, że, naszym zdaniem, kuracja taka nie jest obojętną dla zdrowia.

          Od kilku miesięcy niebo nad Francją zaludniło się dziwnymi i nieoczekiwanymi istotami. Są to malutkie samoloty, fabrykowane przez amatorów w garażach, restauracjach, prywatnych mieszkaniach. Te małe awionetki nowego systemu zaopatrzone w motorek motocyklowy, zaczynają się mnożyć, wychodzić ze swoich schowków, rulować po lotniskach  i – co jest najdziwniejsze – latać !

     Geneza tego „lekkiego lotnictwa” przypomina bajkę.

       Przywykliśmy o wszystkim, co się świeci w ciemnościach swym światłem, mówić, że „fosforyzuje”. Określenie to jest tak dalece popularne, iż  „fosforyzować” każemy zarówno naszemu świecącemu w nocy zegarkowi, robaczkowi świętojańskiemu, bodajże i o oczach kota mówimy, iż w nocy fosforyzują.

   W jednym z czołowych teatrów warszawskich zastosowano w tym miesiącu oryginalne efekty świetlne: w pewnym momencie zapadały na scenie nieprzeniknione ciemności, a wśród nich świeciły tylko oryginalnym filetowym światłem niektóre przedmioty: chryzantema wetknięta w ubranie jednego z aktorów, jego rękawiczki, szpada i kilka innych przedmiotów. Możemy śmiało zaryzykować twierdzenie, iż niemal nikt z publiczności nie zdawał sobie sprawy z tego – w jaki sposób efekt ten osiągnięto. Sądzono powszechnie, iż przedmioty te są „nafosforyzowane”.